Czytelnia czarnomagiczna

Abigail Fireness

Czytelnia była wyjątkowo ciemna, pełna porozrzucanych po całym pomieszczeniu stolików i krzeseł wykonanych z ciemnego mahoniu. W trakcie dnia przez witrażowe okna wpadały delikatne promyki słońca, przez które po czytelni tańczyły kolorowe światełka. Kiedy robiło się ciemno, jedynym źródłem światła stawały się tysiące przeróżnych, woskowych świec, które nigdy nie gasły, a jednocześnie nikt nie widział, żeby kiedykolwiek do końca się wypaliły.
Z tyłu stały zakurzone regały pełne uginających się pod ciężarem starych ksiąg półki. Nie dało się zliczyć, ile ich było, jednak większości i tak nikt by nie przeczytał, bo były zapisane w języku, którego nikt już nie pamiętał bądź po upływie wieków ich litery całkowicie wyblakły. Abigail jednak zawsze należała do typu kolekcjonera i nie chciała się ich pozbyć - czy to z sentymentu, czy po prostu uznała, że książki mogą się jeszcze przydać...

Regał pierwszy:
"Äugteré sin tryuml 'ntildecisââ" (autor nieznany)
"Oszukać magię - podstawy rzucania zaklęć" (J. S. Kingston)
"Teoria pojedynków" (Amelia Boutrackt)
"Jak zdezorientować, ogłuszyć i zbić z tropu" (Luell McGrant)
"Krótka historia magii" (Euzebia Halling)
"Krótkotrwała zmiana struktury ciała" (P. R. Amagiec)
"Segravin ugrave'ç da Brayuml;n" (L. Miguelléé)
"Walka z demonem - egzorcyzmy i wywoływanie" (Nathan White)

Regał drugi:
"Zwolnienie i zatrzymanie w praktyce - zasady niehumanitarne" (P. Goello)
"Jak walczyć z magicznymi stworzeniami" (Stephan Carl Tresting)
"Zanim rzucisz urok" (Paola Greace)
"Czarna magia, stopień pierwszy" (autor nieznany)
"W pułapce - jak przerazić wroga" (Dennis Tance)
"Kilka poprawiaczy inteligencji" (M. S. Evans)
"Jak wywołać ból" (T. L. Estell)
"Otumanieni" (Frideric Slowman)
"Władanie żywiołami" (autor nieznany)
"Nie igraj z ogniem - różnice pomiędzy czarną a białą magią" (U. Halset)
"Magiéátréé selfâ amucirc;éntyuml" (Mraséé de Villé)

Regał trzeci:
"Poznaj tajemnicę żniwów" (Leonelle Tinney)
"Czarna Magia, stopień drugi" (autor nieznany)
"Nola invencible bihurtu" (autor nieznany)
"Czarna Magia, stopień czwarty" (autor nieznany)
"Tajemnicze światło" (Sallazar Praud)
"Changements de beauté français" (A. P. Prontegue)

Danielle Gronevelt

Z sali do czarnej magii - lekcja 1

Natchniona po ostatniej lekcji czarnej magii, Danielle nie mogła pominąć interesującego ją działu w bibliotece.
Przystanęła przed czytelnią czarnomagiczną i podeszłszy do regału zaczęła wybierać wśród wielu starych ksiąg najbardziej interesujący ją tytuł.
Wiele z nich brzmiało tak magicznie, że Dany najchętniej przeczytałaby je wszytskie naraz. Kilku z nich nie rozumiała, ale nie stanowiło to przeszkody, żeby cokolwiek przeczytać.
"Walka z Demonem. Egzorcyzmy i ich wywoływanie"... O, to chyba będziemy przerabiać na następnej lekcji... Ten tytuł znajomo brzmi.
Delikatnie chwyciła książkę i wyciągnęła ją spośród reszty. Podeszła do stolika,
otworzywszy ją na pierwszej stronie, przypomniało jej się o pracy domowej zadanej na ostatniej lekcji. Skupiła swój wzrok na pierwszej stronie i zamiast zacząć czytać zaczęła się zastanawiać, w jaki sposób może działać uwolnienie swojej mocy. Przymrużyła lekko oczy i spróbować cokolwiek z nią zrobić.
Książka ani drgnęła.
Danielle próbowała jeszcze wiele razy, przez kilkanaście minut, ale nic się nie działo.
Nie jestem dzisiaj w nastroju do gapienia się dłużej w pierwszą stronę książki... Ehh, lepiej wezmę się za czytanie.
Przewróciła kartkę na rozdział pierwszy, żeby zapoznać się lepiej z tematem.

Do sali do transmutacji - lekcja 1

Tabitha Bishop

Z jadalni.

Tab weszła do biblioteki. Lubiła to miejsce. Panowała tu cisza is pokój.
Zaczęła przeglądać regały z książkami.
Tutaj też tego nie ma. Gdzie ja dostanę informacje o transmutacji?
Usiadła na krześle i zaczęła wertować książkę, którą znalazła na regale w swoim pokoju. Encyklopedia Magii.
Jej oczom ukazały się drzwi.
Dałabym głowę, że ich tu wcześniej nie było. Ale czy w tym zamku można być czegokolwiek pewnym?
Usłyszała słowa nauczyciela. Uśmiechnęła się.
- Dzień dobry i dziękuję.
Schowała książkę, podeszła do drzwi i złapała za klamkę...

Do czytelni transmutacji.

Xavier Price

Z gabinetu Price/ lekcji trnasmutacji, whatever.

Nauczyciel stanął w pomieszczeniu, które przeznaczone było do zgłębiania tajników czarnej magii. Z tego co mu się wydawało jeszcze nikt nie odwiedził czytelni transmutacji, ponieważ to pomieszczenie do niedawna było wiecznie zamknięte.
– Ekhem… jeśli ktoś chciałby dowiedzieć się czegoś, czy odrobić pracę domową to zapraszam do czytelni tansmutacji, bo nie wiem czy wszyscy zainteresowani na lekcji dosłyszeli. Tak, zostało otarte.
Spojrzał na dziewczynę która kartkowała jakaś księgę.
- No to jakby ktoś mnie szukał będę w czytelni transmutacji. - udał sie do pomieszczenia, które było niedaleko.

Do czytelni transmutacji.

Noah Black

Z: Gabinet Noah

Zgodnie z jego oczekiwaniami, biblioteka była pusta. Musiał przyznać, że samo pomieszczenie zrobiło na nim spore wrażenie. Pogrążone w półmroku, oświetlone jedynie niewielką ilością światła, wpadającego przez przysłonięte okna. Podszedł do zakurzonych półek, wprost uginających się pod ciężarem starych książek. Przyjrzał się im, odczytując wyblakłe tytuły. Sporo z nich znał, ale było też kilka, które go zaintrygowały. Przebiegł po nim wzrokiem, a woluminy same wysunęły się z półki i powędrowały na stolik w rogu. Podążył za nimi i otworzył pierwsze tomiszcze.

Tabitha Bishop

Z pokoju 6.

Tabitha weszła do czytelni. W odległym końcu zauważyła smukłą postać.
Mężczyzna. Stał odwrócony do niej tyłem.
Dziewczyna starała się poruszać jak najciszej. Nie chciała nikomu przeszkadzać.
Kierując się w stronę regałów, zorientowała się kim jest nieznajomy.
Jej serce zabiło szybciej.
Dlaczego on tak na mnie działa? Przecież to tylko nauczyciel.
Stała wpatrując się w jego postać.
Szczupły, elegancki, w jego ruchach widać było nutkę nonszalancji.
Podeszła bliżej - Dzień dobry, profesorze. Widzę, że pan również szuka pomocy w dziale czarnej magii?.

Noah Black

Lekko podskoczył, zaskoczony znajomym głosem, który rozległ się nagle za jego plecami. Odwrócił się na pięcie i dostrzegł postać Tabithy, dziewczyny, której pomógł wczoraj w kuchni. Uśmiechnął się delikatnie na jej widok. Ostatnio zbyt często się uśmiechał.
- Nigdy nie wiadomo, co można znaleźć w starych księgach - odpowiedział wymijająco. W rzeczywistości oddawał się swojej małej obsesji, która polegała na poszukiwaniu źródła własnej mocy. - Jak się dzisiaj czujesz?

Tabitha Bishop

Zaskoczyłam go? Nie wierze. Wczoraj wyczuł mój problem, a dzisiaj mnie nie widział?
Jego uśmiech wywołał dreszcz na skórze Tab. Spojrzała w jego niebieskie oczy.
Nie rozumiem samej siebie. Nie potrafię oderwać od niego oczu.
Jej serce biło szybkim, ale równym rytmem.
- Czuję się dobrze. Dziękuję. Udało mi się wczoraj wypocząć i dokończyć to, co zaczęłam robić.
Skierowała wzrok na księgi, wskazując je palcem.
- Szuka pan czegoś konkretnego? Czy to tylko tak, dla zabicia czasu?

Noah Black

- Ach tak, zauważyłem, że udało ci się dokończyć pieczenie - powiedział rozbawiony, przypominając sobie paczuszkę na biurku. - Co do książek... tylko tak sprawdzam, co ciekawego można tu znaleźć - skłamał mężczyzna. Nie chciał dzielić się swoją małą tajemnicą. Za dużo trzeba by wyjaśniać. Zresztą... dlaczego w ogóle to rozważał? Pytanie padło ze strony szesnastoletniej uczennicy. Od kiedy to ma ochotę opowiadać obcym ludziom historię swojego życia? Pokręcił lekko głową. Stanowczo ostatnio było z nim coś nie tak. Postanowił sprowadzić rozmowę na bezpieczniejsze tory. - A Ty co robisz w dziale czarnej magii? Czyżby dyrektor Fireness już zadała wam masę zadania domowego? - zapytał.

Tabitha Bishop

Zaciekawiona odpowiedzią nauczyciela przeczuwała, że coś jest nie tak. Nie był z nią do końca szczery.
Szkoda, że nie chcesz mi tego powiedzieć, ale prawdę mówiąc masz rację. To nie moja sprawa.
Tabitha nie wiedziała dlaczego tak bardzo zależy jej na dobrym kontakcie z tym nauczycielem. Dlaczego w jego towarzystwie czuła się tak dobrze. Czy to wszystko przez jedną chwilę, kiedy to właśnie on wyciągnął do niej pomocną dłoń...
Ogarnij się dziewczyno.
Zacisnęła oczy i spuściła głowę, by nie patrzeć na jego hipnotyzujące spojrzenie.
- Tak, to na zajęcia z panią Fireness. Kazała nam ćwiczyć z dowolnym przedmiotem, jednak nie zdradziła, jakie mają być tego skutki. Szukam jakiś wskazówek, bo moje próby kończą się fiaskiem. To samo z transmutacją, ale tam przynajmniej znam cel, który powinnam osiągnąć.

Noah Black

Kim jest ta dziewczyna?
Wpatrywał się w jej delikatne rysy i nieśmiałe spojrzenie, a do głowy przychodziły mu myśli, które z pewnością nie powinny się tam nigdy pojawić. Zganił sam siebie, jednocześnie zły i trochę skonfundowany.
- Wszystkie te zadania potrzebują czasu. Nikomu nie wychodzi od samego początku. Ale jeśli mam dać Ci jakąś radę, to o wiele łatwiej jest, jeśli uwierzysz, że możesz to zrobić. Większość z was zachowuje się, jakby wasz pobyt w tej szkole był czymś w rodzaju żartu. Tymczasem... naprawdę możesz to zrobić. - Roześmiał się cicho, na widok jej zaskoczonego wzroku. Zaraz potem jednak, wątpliwości wróciły na swoje miejsce.
Dlaczego tak mi zależy, żeby jej pomóc?

Tabitha Bishop

Dlaczego jesteś dla mnie taki dobry?! - krzyczała w myślach.
- Całe moje dotychczasowe życie, to jeden wielki żart. - wypowiadając te słowa, wcale się nie uśmiechała.
W momencie krew zawrzała w jej żyłach. Była zła.
Żart. To wszystko, to jeden wielki żart. Stoję tutaj, w świecie z bajki, gdzie ludzie zmieniają się w zwierzęta. Obok mężczyzna, który działa na mnie jak magnes. I to niby jest normalne?
Nie rozumiała, dlaczego tak się wzburzyła. Nie rozumiała tego, co czuje.
Próbowała się opanować, by nauczyciel nie poczuł się winny.
Uspokój się w końcu. Przecież on ci nic nie zrobił.
Odetchnęła. To wszystko trwało krótką chwilę, ale dla Tab ciągnęło się niczym długie godziny.
-Dziękuje panu za radę. Wiem, że na wszystko trzeba czasu i dużo ćwiczeń. Tylko jeśli całe życie nic ci nie wychodzi, to tracisz nadzieję, że cokolwiek może się zmienić.
Czemu powiedziałam to na głos?
- Tak, czy inaczej, muszę jeszcze sporo poćwiczyć. - wykrzywiła twarz w jakimś dziwnym, acz pozytywnym grymasie.

Noah Black

Nie mógł tego nie poczuć.
Nie miał pojęcia dlaczego, ale wyglądało na to, że coś w jego wypowiedzi bardzo wzburzyło dziewczynę. Jej emocje niemalże krzyczały, tak że Noah przez chwilę miał ochotę zatkać uszy, żeby odciąć się od hałasu. Rzecz jasna, nic by to nie dało. Fale, które odbierał, nie były w żadnym stopniu rzeczywiste. Był tak zdziwiony siłą odczucia, że prawie nie dosłyszał słów uczennicy, a kiedy w końcu dotarł do niego ich sens, zmarszczył brwi, jednocześnie zakładając ręce na piersi. Znów bił od niej ten dziwny rodzaj wewnętrznego smutku. Co takiego mogło stać się w trakcie jej szesnastoletniego życia, co odcisnęłoby na niej takie piętno?
To nie twoja sprawa, przypomniał sobie. Słowa jednak same popłynęły z jego ust, zanim zdążył ugryźć się w język.
- Nie możesz tak myśleć. Cokolwiek zdarzyło się w przeszłości, jest już za tobą. Jesteś teraz tutaj, i wbrew temu co mówisz, zmieniło się wszystko. - Po czym dodał, sam nie wiedząc dlaczego. - Tutaj jesteś bezpieczna.

Tabitha Bishop

Słowa, które powinny uspokoić nastolatkę, jeszcze bardziej nią wstrząsnęły.
- Słyszałam to miliony razy z ust bliskich mi osób. Z resztą, nie powinnam o tym wspominać. - widać było, że Tabitha bije się z myślami. Jej dialog był na wpół monologiem. Część zdań mówiła jakby do siebie samej.
- Jak mogę czuć się bezpieczna w zupełnie obcym dla mnie świecie i wśród ludzi, których kompletnie nie znam?! - ton jej głosu był coraz donośniejszy.
- Zostaję odesłana do szkoły, w której ktoś mi mówi, że jestem, bądź będę czarownicą. Widzę wokół masę radosnych ludzi, którzy wierzą w to wszystko, co się tu dzieje. Którzy potrafią "bawić się" magią. A ja stoję tu, w bibliotece, gdzie moimi najlepszymi przyjaciółmi są stare księgi, gdyż wolę ich towarzystwo niż zaproszenie na oblewaną imprezę w gronie nastoletnich chłopaków. I ja mam się tu czuć bezpieczna? - ostatnie zdanie niemal wykrzyczała.
I jakby cała złość z niej uszła. Opuściła głowę.
- Jedyne miejsce, w którym dobrze się czuję, to polana czterech stron świata. To miejsce kojarzy mi się z osobą, która była mi na prawdę bliska. Tylko tam czuję, że jestem sobą. Nie muszę nikogo udawać, o nic się starać. Jestem po prostu sobą.
Odwróciła się by odejść. Nie mogła spojrzeć nauczycielowi w twarz...

Noah Black

Mężczyzna stał jak wryty, słuchając potoku słów, wypływających z ust dziewczyny. Wyglądało na to, że w końcu wyrzuciła z siebie to, co tłumiła już od jakiegoś czasu. W zdaniach, które wypowiadała było mnóstwo żalu i czegoś jeszcze... poczucia niesprawiedliwości? Zdenerwowania? Bezsilności? Chyba wszystkiego po trochu.
Kiedy odwróciła się, robiąc pierwszy krok w kierunku wyjścia z biblioteki, w pierwszym odruchu miał ochotę odpuścić. Zrobić to, co robił zawsze, i co wychodziło mu najlepiej - zasłonić się obojętnością. Zanim jednak zdążył się powstrzymać, złapał dziewczynę za łokieć i obrócił z powrotem w swoim kierunku. Następnie przytrzymał ją obiema dłońmi za ramiona i utkwił w niej świdrujące spojrzenie niebieskich oczu. Zanim się odezwał, odetchnął głęboko, uważnie dobierając w myślach słowa.
- Posłuchaj. Może nie powinienem ci tego mówić. Może to wykracza poza moje obowiązki. Zapewne tak jest. - Przerwał na chwilę. - Ale nie możesz zakładać z góry, że wszyscy mają złe intencje. Owszem, będziesz spotykać ludzi, którzy będą chcieli cię skrzywdzić. Zawsze tak będzie, to nieunikniony element naszego życia. Ale będziesz też spotykać tych dobrych, którzy sprawią, że będziesz chciała żyć. Ja sam spotkałem kilku... w dalekiej przeszłości - dodał cicho. Już miał puścić Tabithę, ale po chwili rozmyślił się, i dopowiedział jeszcze ostatnie zdanie. - A co do bycia sobą... Nie musisz nikogo udawać. Przed nikim. Nawet jeśli komuś to nie będzie odpowiadało. Chrzanić go! - dokończył, uwalniając wreszcie drobne ramiona z uścisku.