Pokój 44

Miguel Tulcakelume

Czemu miałbym nie wracać?
Miguel szedł już do drzwi, ale uświadomił sobie, że Charlie czeka na odpowiedź. Muszę zawsze stawiać sprawę jasno. Zapiszę sobie żeby pamiętać.
-Wrócę. Mieszkam tu.
Delikatnie wygiął kąciki ust do góry, ale zrezygnował szybko z tej miny, ponieważ pewnie wyglądała dziwnie. Skarcił się w myślach i skierował w stronę wyjścia myśląc o nowym znajomym.
Do jadalni

Mikey Williams

Z ogrodu cmentarnego
Zastanawiam się, kiedy wejdę tu na dłużej niż kilka sekund. Znów wpadnę i wypadnę, ktoś kiedyś zejdzie przeze mnie na zawał albo skończy w psychiatryku, bo pomyśli, że to duchy czy coś. Chłopak wszedł do pokoju i odszukał wzrokiem swoją gitarę. Założył futerał na plecy i wyszedł, podążając w kierunku pokoju kominkowego, gdzie czekały na niego dziewczyny.
Do pokoju kominkowego
***
Z korytarza
Chłopak wszedł do pokoju, wciąż mając lekkie rumieńce na policzkach. Nie ma jak blada cera. Wszystko przez geny. Podszedł do swojej walizki. Wyjął z niej ubrania i rozłożył je w komodzie. Gitarę w futerale włożył pod łóżko. Swoje zeszyty, notesy i wszelkie inne drobiazgi, a także książki włożył do półek szafki nocnej, a na jej blacie postawił ramkę ze zdjęciem. Fotografia przedstawiała rodzinę siedząca na huśtawce w ogrodzie w rodzinnym domu Mikey'a. Przystojny mężczyzna, tata chłopaka, obejmował ramieniem piękną kobietę z długimi, rudymi, falowanymi włosami - jego mamę. Obok nich siedzieli Mikey z wtuloną w jego bok Liz, trzymająca na kolanach najmłodszego członka rodziny, Arthura. Ach, nie, nie najmłodszego - najmłodszy był Tim, biało-szary kociak, leżący wygodnie na Arthurze. Mikes wpatrzył się w zdjęcie. Znów poczuł tęsknotę za rodzicami i młodszym bratem. Upchnął walizkę za łóżko i poszedł pod prysznic. Wrócił po kilkunastu minutach i natychmiast zapadł w sen.
***
Mikes ziewnął i przeciągnął się, nie otwierając oczu. Stwierdził, że wypadałoby wreszcie wstać, więc spróbował zwlec swoje chude ciało z łóżka. Nie przewidział jednak, że mebel ma krawędź tak blisko, w rezultacie czego chłopak wylądował na podłodze. Jęcząc, podniósł się chwiejnie i wyruszył do łazienki, po drodze zabierając swoje ubrania - jakieś rurki, błękitną koszulkę i szary sweter. Wrócił już ubrany, choć z wciąz niemiłosiernie potarganą fryzurą i lekko skrzywionymi okularami i wyruszył na spacer.
Do gabinetu Jonathana Lawrence'a

Charlie Merridew

-Ojej?
Ktoś kiedyś powiedział Charliemu, że słowo ojej jest zniewieściałe, i choć nieszczególnie rozumiał sens tego stwierdzenia, uważał, że ojej bardzo często idealnie oddaje jego stan ducha.
Podniósł się z dywanu nieświadom odciśniętego na policzku wzoru z włókien i pozbierał porozrzucane szkice. Siedem portretów Miguela, wszystkie nieudane. Nie potrafił narysować jego ust i oczu.
Kartki znalazły miejsce tuż obok notatek Verony na komodzie, a Charlie ubrał czysty, popielaty sweter.
-Chciałbym mieć chustkę- powiedział na głos.
Wyszedł z pokoju, starając się zapamiętać drogę.
-Miękką chustkę- dodał.

Do jadalni

Tate Harris

Z: Jadalnia. (dzień czwarty)
Powolnym krokiem przemierzał korytarze, aż w końcu dotarł pod drzwi nr. 44. Uśmiechnął się wchodząc do pomieszczenia. Tym razem nie poszło, aż tak trudno z dotarciem do pokoju jak za tym pierwszym. Zabłądził tylko jeden raz, wchodząc w nie ten korytarz co trzeba. Oby tak dalej. Usiadł na swoim łóżku. Po 'zmianach', które zaszły w pokoju domyślił się, że pewnie przyjechał ten nowy współlokator. Westchnął. Wyciągnął z torby pozostawioną wcześniej książkę i odnalazłszy stronę na której uprzednio zakończył czytanie, ponownie zanurzył się w tekście. Po godzinie przesiedzianej nad książką, kolejne pół spędził w łazience. Wrócił do łóżka i zasnął, sam dziwiąc się sobie, jak szybko udało mu się to zrobić.
***
Obudził się dość późno. Ubrał się, zażył leki, a następnie pościelił łóżko. Nie minęła minuta a już można było usłyszeć trzask zamykanych drzwi od pokoju.
Do: Pokój kominkowy

Mikey Williams

Z pokoju 100
Doszedł do swojego pokoju. Też był zmęczony, pewnie nie tak jak dziewczyny, które dały z siebie wszystko na próbie. Chłopak też się nie oszczędzał, jednak gra na basówce nie wymaga takiej energii jak perkusja. No i stał dużo spokojniej niż Lizzie. Poszedł pod prysznic. Stał po ciepłą wodą dobry kwadrans, czując miłe rozluźnienie. Potem przebrał się w piżamę, na którą składały się szare dresowe spodnie i biała koszulka. Położył się na łóżku, przykrył kołdrą i po kilku sekundach głęboko spał.

Miguel Tulcakelume

z Ogrodu Medytacji
Miguel zaczął pobyt w pokoju od długiego prysznica. Próbował spłukać z siebie dosłownie wszystko. Nie czuł się komfortowo w swoim ciele, nie lubił luster, nie lubił się rozbierać. Muszę coś z tym zrobić. Najlepszy sposób na dowartościowanie się do dobra książka, więc wyszedł spod prysznica, ubrał się i wygrzebał kilka powieści, które mógłby poczytać. Już wtedy dobrze wiedział, że nie ma zamiaru spać tej nocy. Zarwę nockę dla czytania, jutro będę zmęczony i odlecę w jakimś dziwnym miejscu. Coś za coś. Jeździł palcem po stronie i łykał literki niczym najsmaczniejsze danie. To kochał najbardziej w świecie, dobre książki.

Tate Harris

Z: Pokój 28
Nie wiedział jak długo szedł do pokoju, ale w końcu dotarł do swojego celu. Otworzył cicho drzwi, tak żeby nie obudzić współlokatorów. Wszedł chwiejnym krokiem zauważając kogoś podobnego do Mikeya, ale to chyba jednak był on. Jego uwadze nie uszedł chłopak, którego nie znał. A, to chyba ten nowy. -Niezła pora na czytanie książek - Uśmiechnął się miło. -Tak w ogóle jestem Tate, chyba nie mieliśmy okazji wcześniej ze sobą porozmawiać - Powiedział w tym samym czasie rzucając się na swoje łóżko. Leżał tak przez parę minut, aż w końcu postanowił się ogarnąć. Wziął swoje rzeczy i niechętnym krokiem poszedł do łazienki. Gdy wrócił do pokoju ponownie usadowił się w swoim łóżku i szczelnie okrył cienką kołdrą. Nawet nie zauważył kiedy zasnął.

Charlie Merridew

Z jadalni

Kiedy wrócił wieczorem do pokoju, Mikey i Tate już spali. Charlie ustawił w rządku ich buty. W drodze do łazienki zauważył jeszcze jedną drobną postać skuloną na łóżku z książką w rękach.
Ojejku.
Wycofał się po cichu do swojego miejsca pod oknem, pomny własnego niezadowolenia spowodowanego hałasującymi ludźmi, którzy przeszkadzali mu podczas czytania.

Charles obudził się, gdy na dworze było jeszcze szaro. W piżamie doczołgał się do Miguela, który usnął na książce. Usiadł po turecku na podłodze i podjął kolejną próbę narysowania jego ust i oczu.
Czy powinienem uwzględnić też tę wpajającą się w jego twarz okładkę?

Mikey Williams

Mikey otworzył oczy. Obraz był zamazany, więc chłopak wymacał dłonią okulary leżące na szafce obok łóżka. Ziewnął, przeciągnął się i wyplątał z pościeli. Zauważył Charliego. Wyglądało na to, że chłopak rysował ich współlokatora, z którym Mikey jeszcze nie miał okazji rozmawiać. Nie chciał przeszkadzać Charliemu, więc cicho wyjął z szafy czarne rurki, szarą koszulkę i niebieską bluzę i poszedł pod prysznic. Wyszedł po kilkunastu minutach i ruszył w kierunku wyjścia. Jeść. Jeść. Jeść.
Do jadalni

Kaladria Zidaya

Z: Pokój 29

Przywitać się, czy nie? Kultura wymaga, ale cóż... Zapukała laską w drzwi, a po chwili je otworzyła. Za nimi znajdowało się trzech chłopaków: Jeden spał na siedząco z książką na twarzy, drugi go rysował a trzeci leżał na łóżku. Jeden to Tate, drugi to chyba ten chłopak z jadalni, a trzeciego nie znam. Przez chwilę przyglądała się chłopakowi, który z wielką pasją i zaangażowaniem rysował współlokatora.
- Witam, jestem Kal. Ja wpadłam po Tate'a, ale widzę że jeszcze śpi... Więc jak się obudzi to proszę powiedz mu, że byłam. Dzięki. - skinęła głową w kierunku czarnowłosego. Przełożyła laskę do drugiej ręki i skłoniła się nieporadnie. Nie umiem być kulturalna. Obróciła się na pięcie i wyszła.

Do: Pokój 29

Charlie Merridew

Z zapałem cieniował lewą stronę twarzy Miguela, kiedy drzwi do pokoju otworzyły się i weszła dziewczyna o wściekle rudych włosach. Charlie mimowolnie się wzdrygnął.
Przybyszka zaczęła coś mówić, ale równocześnie wskazywała na Tate'a i przewracała w dłoniach długą laskę- a to było zbyt trudne wyzwanie dla umysłu Charliego.
-...dzięki- powiedziała i opuściła pomieszczenie.
Chłopiec wzruszył ramionami.
-Nie ma za co.

Miguel Tulcakelume

-Nie ma za co.
Cztery słowa wypowiedziane znajomym głosem, które wyrwały Miguela ze snu. Otworzył oczy, chwycił się za głowę. Książka upadła mu na kolana. Przed oczami zobaczył Charliego, który najwyraźniej znów go rysował. To chyba on?
-Charlie? Przeszkodziłem ci? Powinienem się nie budzić.
Miguel potarł bolącą część twarzy i zmarszczył brwi. Ostatnio całe moje życie jest takie monotonne...

Charlie Merridew

-Charlie? Przeszkodziłem ci? Powinienem się nie budzić.
Głos Miguela był spokojny i cichy, każde słowo łatwe do zrozumienia.
-Nie. Nie.
Zarumienił się bez powodu.
-Muszę oddać notatki o...o...potrójnych wiązaniach w alkanach- palnął.
Porwał sweter z łóżka i po raz kolejny zapominając o butach pospieszył w stronę wyjścia.
Jej. Alkany nie mają potrójnych wiązań.

Do biblioteki

Miguel Tulcakelume

Miguel zaczął uśmiechać się do siebie. Rzadko to robił. Od razu skarcił się w myślach i przyłożył rękę do twarzy. Ciepła. To przez książkę?
-Muszę oddać notatki o...o...potrójnych wiązaniach w alkanach
Czym są alkany? Nie pamiętał. Był dobry z biologi i fizyki, ale ani chemia, ani matematyka mu nie wchodziły.
-Oj, jego buty...
Otrząsnął się. Przecież nie pójdzie go szukać po szkole żeby mu je zanieść. Nie. Nie może. Nie pójdzie. Jeszcze chwilę myślał o chłopaku, ale po chwili pochłonęła go akcja książki.

Tate Harris

Tate w końcu obudził się. Ze zbolałym jękiem przetoczył się na drugi koniec łóżka, prawie z niego spadając. Nie chce wstawać. Ręką przetarł zaspane oczy. Długo spałem? Skierował swój wzrok na okno znajdujące się w pokoju. Na jego oko była godzina 12/13. No to pięknie. Boże, wszystko mnie boli. Po paru minutach narzekania w końcu zdecydował się wstać z łóżka, co przyjęło się z silnym zawrotem głowy. Oparł się o ścianę przymykając powieki. Gdy mu już przeszło zabrał swoje rzeczy i udał się do łazienki. Myjąc twarz przywalił czołem w kran. Po wyjściu z łazienki i jako takim niezabiciu się nieporadnie pościelił łóżko i wyszedł z pokoju.

Do: Jadalnia